obiecuję poprawę

Podałam Kajowi kawę.

– Dziękuję ci, najlepsza z moich żon. Nigdy nie miałem lepszej.

– I nie będziesz miał, prawda? – zadaję pytanie według mnie retoryczne.

– Tego nie wiemy.

– Co takiego?

Idę w jego kierunku, żeby go zabić i mieć pewność, że jednak byłam przez całe jego przedwcześnie zgasłe życie najlepszą z żon. 

– Mam nadzieję, że drzemie w tobie silna potrzeba samodoskonalenia?! Przecież możesz być jeszcze lepsza.

Normalnie rozpuścił mi się chłop okropnie. 

Reklama