bolesna prawda

Tytułem wprowadzenia: czasami Kaj wygłupia się (a nawet wydurnia) nieprawdopodobnie.

 

Lulu opowiada mi o jednym ze swoich kolegów, który jest bardzo inteligentny.

– Wiesz, córeczko, mnie zawsze podobali się chłopcy, którzy byli dowcipni, inteligentni i mądrzejsi ode mnie – wyznałam. 

Przysłuchująca się naszej rozmowie Mona:

–  Bo tata dopiero potem zgłupiał, prawda? 

Wieczorem opowiadam to Kajowi, na co on:

– Od początku się maskowałem.