ścisłe umysły wróżek

Kładziemy się spać grubo po północy. Kaj wyraża niezadowolenie:

– Znowu idziemy tak późno spać, a rano jesteśmy nieprzytomni.

– Nie demonizuj. Wczoraj tak ciężko było wstawać, bo dzień był ciężki.

– Wczoraj tak ciężko było wstawać, bo położyliśmy się równie późno.

– Ja tam mam teorię, że nieważne, o której człowiek położy się spać, jak rano jest słońce i wysokie ciśnienie, to wstaje się chętnie.

– Będę upierał się, że człowiek jest bardziej wyspany po 8 godzinach snu, niż po trzech.

– Mój drogi, ulegasz magii liczby! Takie zboczenie zawodowe.

– A co ja wróżka jestem?!