nie okazuj i nie dokazuj

Ranek. Kaj przyniósł kawę i klei się do mnie. Jestem nieprzytomna, więc proszę go grzecznie:

– Zostaw mnie w spokoju.

– Ale ja cię kocham.

– To mnie kochaj, ale mi tego nie okazuj.

– Ale jak nie okazuj?

– Ludzie przez lata muszą ukrywać swoją miłość do kogoś, to ty możesz poukrywać to rano! 

Poszedł jak zbity pies, nucąc pod nosem: „Nie okazuj, miły, nie okazuj…” 

Reklama