męska empatia

Wieczorem skarżę się mężowi:

– Jutro mam cały dzień wykłady. Jak wyjdę z domu o 8-ej, to wrócę dopiero po 6-ej.

– Ty Kaja jesteś naprawdę wyjątkowa, tylko ty ze znanych mi osób potrafisz cofać się w czasie.

****

Wróciłam do domu wyciśnięta jak cytryna:

– Rany, ale miałam dzień! Prawie dziś nie jadłam, w pracy nie miałam nawet chwili oddechu. Na szczeście śniadanie w domu zjadłam.

Na Kaju nie zrobiło to żadnego wrażenia:

– Człowiek może 30 dni wytrzymać bez jedzenia, a bez picia tylko trzy… Piłaś coś?

– Tak…

– Aa, to luz! 

 Po chwili dodaje:

 – Ja na studiach robiłem sobie co pewien czas pięciodniowe głodówki.

– ???

– No wiesz, nie było pieniędzy, to nadrabiałem ideologią prozdrowotną.

Reklama